با گوا در لغت به معناي هشت سه خطي است. اين سه خطي ها در كتاب تقديرات (يي چينگ) بعنوان سمبل هايي براي نشان دادن پديده هاي طبيعي به كار رفته اند. جانگ به معناي كف دست مي باشد و باگواجانگ هنري است رزمي كه بر استفاده از دست باز تأكيد مي كند. باگواجانگ به عنوان روشي از كونگفوي دروني بر پايهء تئوري تغييرات دائم استوار است. براساس گفته هاي بجا مانده از چينيان باستان، زندگي كه همان تغيير مي باشد، از يكي شدن يين و يانگ پديد آمده است. از  برهمكنش  اين دو است كه زندگي، تغييرات و زايش پديد مي آيد و اين جوهرهء فلسفهء باگوا است.

به ادامه مطالب برويد

تاي چي چوان در بين هنرهاي رزمي ، گوهريست كه اساتيد برجسته آن علاقه چنداني به شناخته شدن و كسب شهرت نداشتند و اين افتادگي و شخصيت والا ،تا به امروز و اساتيد معروف معاصر نيز ادامه يافته است تا جائيكه  اگر شما از يكي از آنها سوال كنيد كه تاي چي را تا چه حدي ميداند ، جواب خواهد داد ، من تجربه اندكي در اين زمينه دارم  . و يا در مسابقات جهاني ووشوي سنتي كه در يكي دو سال اخير برگزار شد ديديم كه يكي از ۱۰ استاد برتر ووشوي چين ، همانند ديگر شركت كنندگان در مسابقه شركت نموده و در صف ثبت نام و تحويل مدارك مي ايستد و اجازه نمي دهد ارفاقي در اين خصوص براي او قائل شوند. آنچه در ادامه مطلب خواهيد خواند معرفي برخي از اساتيد گذشته ، معاصر و حال حاضر تاي چي چوان است كه با ذكر خاطراتي از آنها همراه شده است .

* چن فا كه Chen  Fa Ke

به ادامه مطالب برويد

روايت اول: طبق اسناد موجود گفته مي‌شود "چانگ سان فنگ" (Zhang San Feng) در سال ۱۱۰۱ پساز ميلاد، اولين شخصي بوده كه تاي چي چوان را ابداً كرده، همچنين گفته مي‌شود كه در زمان سلسله ليانگ (۵۰۲ – ۵۵۷ پس از ميلاد) تكنيكها و فرمهايي شبيه به تاي چي چوان وجود داشته‌است كه توسط "هان گونگ يو"، " چنگ لينگ شي" و " چنگ بي " تدريس مي‌شد. بعدها در سلسله تانگ (۶۱۸ – ۹۰۷ پس از ميلاد) " شو شوان اوينگ"، " لي دائو زي" و "يين لي پنگ " تكنيكهاي رزمي مشابهي را تدريس مي‌كردند كه اين تكنيكها بدين نامها بودند: تمرينات ۳۷ وضعيت – تكنيكهاي فرا آسماني – هفت آسمان كوچك (اين تكنيك بيش از ۱۷ وضعيت داشته‌است). صحت اين روايات مورد بحث است و در واقع به طور قطع مشخص نيست كه تاي چي چوان را چه كسي و در چه زماني خلق كرده است؛ تنها بدان علت كه تاريخ ثبت شده بيشتري از "چانگ سانگ فنگ" موجود است، اغلب خلق تاي چي چوان را به او نسبت مي‌دهند.

به ادامه مطالب برويد

تاي چي چوان ، در اواخر سلطنت سلسله مينگ، توسط يك فرمانده نظامي بنام "چن وانگ تينگ "  از نسل نهم خاندان چن ، در روستاي چن جياگو از توابع شهرستان ون شيان ، استان هنان  چين ، ابداع شد. چن وانگ تينگ ، براساس ميراث خانوادگي ووشو و تئوري يين و يانگ از كتاب تقديرات، و تركيب نظريه جينگ لو در طب سنتي چيني با دائويين و تونا ، بطور جامع ، مجموعه اي از تاي چي چوان را بنيان نهاد كه نه تنها ماهيت يين و يانگ را در خود دارد بلكه با حركات تند و آرام، سخت و نرم، و گرفته و رها، نيز شناخته ميشود.

به ادامه مطالب برويد

شين يي ليوهه به معناي مشت‌زني قلب، ذهن و شش هارموني، يكي از قديمي ترين سبكهاي نرم دروني ووشو (كونگ فو ) به حساب مي‌آيد .شين يي ليوهه داراي فرمها و حركاتي ساده مي باشد كه بازتابي است از جوهره‌ي عميق و مفاهيم شگرف آن. شين يي ليوهه چوان هنري است دروني كه بر تقويت انرژي حياتي (چي) تأكيد مي‌كند و پيرو تئوري و مفاهيم تمريني چي كونگ مي‌باشد كه همانا پرورش و پالايش ذهن، انرژي دروني و روان تا رسيدن به رهايي كامل و روشن ضميري است. در شين يي ليوهه ذهن، انرژي دروني و روان پايه‌ء تجلي و ظهور حركاتي است كه از روحيه‌ء حيوانات مختلف به هنگام رزم الهام گرفته شده است. اين حركات به اين دليل از حيوانات الهام گرفته شده‌اند تا غرايز طبيعي و حواس و توانايي‌هايي  كه فرد از دست داده است را، به او باز گردانند .

به ادامه مطالب برويد